het laatste berichtje van 2010

Wat zal 2011 voor ons betekenen?

...2011...

- een aangelegde en ingerichte koer; de afbraakwerken beginnen morgen!

- ik start als onthaalmoeder: ook best wel spannend

- Jebse is sinds enkele dagen "droog" dus hopelijk gaan we een pamperloos jaar tegemoet

- doet Storm zijn communie of niet: = GROOT dilemma!

- gaan we op vakantie of sparen we ons verlof voor 't geval dat ...

- onze oma's (de overgrootoma's van de kinderen dus), gaan zij 2011 goed doorkomen? Vorig jaar heeft het soms aan een zijden draadje gehangen maar ze sloegen zich er weer door, die kranige madammen. Maar die hebben den oorlog meegemaakt en kunnen dus tegen een stootje. We hopen het beste voor 2011.

- zal Jebse in 2011 eens gaan logeren zonder de babysit de hele nacht wakker te houden. Kandidaten?

- Hoe gaan de voorbereidingen van Tom voor Levend Riemst verlopen voor de volgende gemeenteraadsverkiezingen?

- Gaat Storm aan een inhaalmaneuvere beginnen en terug zwaarder worden dan zijn little big brother?

- Mogen we dromen of hopen op een toewijzing? Of nog niet? Afreizen zit er sowieso nog niet in maar een fotootje onder de kerstboom misschien wel?


Koffiedik kijken dus :-)

pilletjes

Begin deze week had ik een afspraak bij dokter Gillis.

Onze ferme kerel weegt 18.5 kg en is 95 cm groot. Hij is gevuld met lood! Hij heeft malse billen maar het gewicht zit toch in de knoken :-)

Jebse z'n dik vingertje is toch dikker geworden de afgelopen 2 jaar. Normaal zou het dunner worden naarmate Jebse ouder wordt en zelfs volledig wegtrekken (rond 5e verjaardag) maar blijkbaar dus niet. De dokter heeft de omtrek gemeten en nu moeten we hem een medicament geven in de hoop dat het de komende maand zal verminderen in omtrek.

De dokter denkt dat het te laat is aangezien hij 2j en 9m is. Maar we kunnen het proberen.
Volgende maand moeten we teruggaan. Is het vingertje even dik, dan worden we toch doorverwezen naar een andere kinderarts en een handchirurg die samenwerken.

Dus de pilletjes werden door de apotheker gemaakt en worden flink door onze jongen geslikt.

Storm vroeg waarom de pilletjes dienden en ik zei dat het voor Jebse z'n vingertje was.
"Waarom?"
"Omdat hij toch een dik vingertje heeft en door de pilletjes wordt het misschien dunner."
"En als het niet dunner wordt?"
"Dan moeten we naar het ziekenhuis en dan snijden ze wat teveel is weg."
"Met een mes?!?!"
"Ja, hoe ze dat doen weet ik niet maar ze doen hem dan wel in slaap hé."
"Ah gelukkig! Maar hopelijk werken die pilletjes wel hé?"
"Ja, hopelijk wel...."

wachtijst

 

==>

Op een contactavond mag je naar je plaats vragen.
=> Contactavond is uitgesteld.
=> We kunnen dus niet naar onze plaats vragen.

==> DAAROM hebben we toch maar gemaild ;-)

Tromgeroffel...........we staan op plaats....43!!!

Sinds 14 oktober tot nu zijn we 15 plaatsen opgeschoven!

Het keuzemoment is zelfs nog dichterbij dan we dachten!

wiebel wiebel

Jaja, de eerste "wiebeltand" is een feit!

Hij zo fier als een gieter dat hij eindelijk een wiebeltand heeft, hij was er al lang op aan't wachten ;-)
Waar jongetjes van bijna 6 mee bezig zijn, wiebeltanden zijn blijkbaar stoer :-)

keuzemoment

Voorlopig kunnen we ons goed aan ons voornemen houden om geen contact op te nemen met Fiac voor ons plaatsje ;-)

Maar beetje bij beetje voelen we dat het keuzemoment dichterbij komt! Helemaal onderaan deze blog probeer ik de toewijzingen bij te houden sinds onze intake. Hoewel we niet iedereen op de lijst kennen is dit lijstje niet waterdicht ;-) maar het is een richting hé.

Er zijn al een tijdje geen toewijzingen uit Toukoul gekomen, hopelijk zijn die op komst en waarschijnlijk zullen we dan net wel of net niet een telefoontje krijgen om onze keuze door te geven. SPANNEND!

We hopen dat Fiac ons in de lente (vaag hé, dat is een marge van 3 maanden hihi) zal bellen om onze keuze door te geven.
Maar wij kennen ondertussen het antwoord op deze vraag al ;-)

Proficiat aan de verse mama's en papa's, proficiat aan de officiële mama's en papa's die nu nog in Ethiopië zitten of net terug zijn. En ook een hart onder de riem aan de ouders die hun rechtbankdatum afwachten en voor wie die rechtbankdatum helaas nog een eindje in de toekomst ligt. Het is een gigantisch cliché maar over een jaar denken jullie: "Potverdomme wat was me dat een helse tijd maar onze ethiopische parel was het helemaal waard". En dan beginnen jullie opnieuw aan een procedure ;-) Maar dat lijkt nu helaas nog ondenkbaar.

toewijzingen op komst?

Vorige week heeft een koppel dat als eerste op de wachtlijst staat naar Faic gebeld. En het was een hoopgevend gesprek, geen voorzichtige nietszeggende cryptische omschrijvingen maar een hoopgevend antwoord op de vraag of een toewijzing er nog inzat voor Kerstmis.
Dus laat ons hopen hé. Er moeten gewoon toewijzingen gebeuren in december!
Ook zijn er 2 probleemdossiers die 3 maanden na toewijzing nog steeds geen rechtbankdatum bekend is. Verschrikkelijk. Hopelijk weten zij heel snel wanneer zij hun kindjes voor de eerste maal kunnen zien en hopelijk valt die datum ook heel goed mee (lees: moet heel binnenkort zijn!)

Hopelijk rinkelen deze week de telefoons...

Sinterklaas

Dit jaar hadden papa en mama geregeld dat de Sint bij ons in levende lijve in huis kwam.
De jongens wisten van niks. Die dachten dat ze 's avonds hun bord mochten zetten en dat de Sint dan op zondagochtend was geweest.

MAAR, wie zagen wij voor de venster doorwandelen?? Inderdaad! De Sint en zwarte piet!
De jongens waren in de wolken.
Wij waren blij dat alles goed velopen was want we hadden toch wel een beetje stress of alles goed zou verlopen. Of we de zak met speelgoed ongezien konden geven aan zwarte piet, of er niet aan baarden getrokken zou worden, of zwarte piet zijne schmink niet zou uitlopen omdat hij zou zweten als een buffel omdat de kachel volle bak aan brandt, of het wel de "echte" zou zijn in Storm z'n ogen,...

Maar alles is goed verlopen, de kindjes zijn content, wij ook. Alleen hebben we een wrang gevoel omdat er zoveel mensen vandaag de dag (in dit rijke België) in de kou op straat moet overleven. Voor alle kindjes die geen warme thuis hebben...

Benefiet!

Zonet kreeg ik een mailtje van Fiac. De contactavond die voorzien was op 16/12/2010 werd geannuleerd (de spreker kon niet komen of zoiets)

En dat wil dus zeggen dat.....we toch naar het benefiet van de dertiendester kunnen gaan! Joehoe! We zullen onze nieuwe plaats op de wachtlijst die avond dat niet te weten komen maar ach...we zullen toch nog een hele tijd moeten wachten.

Dus op naar Gent de 16e!

2 jaar geleden

2 jaar geleden kregen we datgene in onze armen waar we lang op gewacht hadden. Zo naar uitgekeken, zoveel slapeloze nachten, veel tranen, veel ongeduld. Maar wat kregen we hiervoor in de plaats? Een fantastische zoon, zoooo lief, zoooo mooi en zoooo braaf. Hoewel die slapeloze nachten tijdens de procedure peanuts waren in vergelijking met onze nachten maanden na onze thuiskomst ;-)

Vanavond zijn enkele koppels vertrokken naar hun Ethiopisch kindje. Zij verblijven een week in Ethiopië, zullen voor de rechtbank verschijnen en hun kindje enkele keren mogen bezoeken.
Heel anders dan onze procedure. Wij zullen dus een keer extra naar Ethiopië moeten vliegen. Hoe zal het afscheid nemen ons afgaan? Wat doen we met onze kinderen? Meenemen of niet? Kunnen we Storm 2 keer een week van school houden? Willen we de kinderen 1 of 2 keer voor een week achterlaten? Maar dat is nog veraf hé, die beslissingen :-)

moederkloek

Vanavond was ik aan 't chatten op fb met een vriendin uit het lager onderwijs.

En wat vertelde zij mij?! Dat ik vroeger (in het lager dus) al vertelde dat ik een kindje wou adopteren! Awel dat wist ik dus niet meer!

Ik wist dat adoptie iets was dat altijd al "aanwezig" was maar niet zo vroeg ;-) en niet alleen adoptie, maar dus ook mijn moedergevoel ;-)

Ik hoop alleen dat dat "gevoel" ooit weggaat (enfin het gevoel om kindjes te krijgen/adopteren) Maar deze week vertelde iemand mij, dat dat gevoel weggaat als nr 5 er is. Oei?! Dan zijn we nog niet halverwege hihi.

sjarel

Het is toch ne sjarel, die jongste van ons...

"Jebse, wat is dit?"

"Balll"
"Ja, dat zie ik ook, alleen zie ik een bal in de woofer?!"


Dus nu moet papa eens onderzoeken of dat ding uit elkaar gedraaid kan worden...

Het is ne sjarel, die jongste van ons...

1 jaar en 6 maanden

1 jaar en 6 maanden zijn we op weg, op weg naar ons brusje. Tot nu toe nog een redelijk rechte weg, zonder al te veel bochten, nog geen putten in de weg tegengekomen. Nee, voorlopig verloopt alles prima.

Alleen zullen we binnen enkele maanden moeten kiezen tussen de 2 weeshuizen. Welk van de 2?
- De een doet de matching zelf, voor het andere gebeurt de matching in Geel door een team?
- Hetzelfde weeshuis als Jebse? Of niet?
- Kiezen we het weeshuis waar het het snelste gaat of toch het andere?
- ....
- ....

Vele vragen en nog weinig antwoorden. Maar we denken dat we nog wel eventjes tijd hebben. Eerst moeten we ons dossier nog verder samenstellen en dat verloopt iets minder vlot als bij de adoptie van Jebse...

halloween

We hebben een zwaar Halloweenweekend achter de rug!

De kinderen repeteerden al enkele weken voor de schoolmusical en vrijdag was het optreden. De juffen hebben er iets mooi van gemaakt!

Gisteren was er dan een wandeling in ons dorp. Heel enge toetanden maar onze jongens bleven "cool". Alleen 1 ding vond Storm heel erg eng (het was ook eng!) en 's avonds in bed bleef dat ook door z'n hoofd spoken.


Jebse is doodmoe en dromerig

school

Ik heb een grote en moeilijke beslissing genomen. Ik stop met school.

Ik voelde me schuldig t.o.v. de kinderen, t.o.v. Tom. Als ik in het weekend voor school bezig was, wou ik bij de kinderen zijn. Deden we iets leuk met ons gezin, dan bleef als dat schoolwerk me in m'n hoofd achtervolgen. De week erna was het dan stressen want ik was achter met m'n werk. Héél erg werd het als 1 van de kinderen ziek was en ik thuis bij hen moest blijven. Als mama wil je bij je ziek kind zijn maar ondertussen gaan de lessen gewoon verder. Ook voor Tom was het hectisch. U 100% op werk moeten concentreren maar ook regelen of de kinderen aan school gehaald worden. Wie waar en wanneer oppikken enzovoort enzovoort...

Het was niet makkelijk omdat ik het héél graag deed en er blijkbaar ook goed in was maar op dit moment is deze beslissing de beste keuze op dit moment in ons leven.

Dus binnenkort een nieuwe uitdaging. Iets waar ik me al vaker voor geïnformeerd had. Maar iedere keer kwam er wel iets tussen, onze eigen kindjes te klein, eerst nog verbouwen enz... maar nu gaan we ervoor. Ik word onthaalmoeder. Ik zeg dat "we" ervoor gaan want dit heeft ook effect op ons als gezin.

Storm was heel erg blij, Jebse beseft het nog niet en Tom is ook content. (En ik ook natuurlijk!)

Vanavond organiseert de school een Halloweenmusical. Ik ben eens benieuwd of Jebse mee zal doen. Ook krijgt Storm vandaag z'n eerste rapport! ook spannend!

Op naar een zalig ontspannend weekend! Goed weekend ierdereen!

Joehoe!

Jaja, de eerste toewijzingen (sinds we officieel op de lijst staan) zijn bekend!

Er waren al geruchten dat er 2 weken geleden 1 toewijzing uit het amba kwam (maar stonden we toen al op de lijst of niet?)

Maar vandaag kregen 2 gezinnen HET telefoontje dat er 2 kleine jongetjes op hen wachten!

Joehoe! Joehoe voor die kindjes die een warme thuis krijgen! Joehoe voor de verse mama's, papa's, broertjes en/of zusjes! En joehoe voor iedereen die een paar plaatsjes naar voren schuift!

Hopelijk weten we morgen meer, er zijn misschien meer toewijzingen geweest. Afwachten...

En ondertussen wachten wij ook nog altijd op dat ENE telefoontje dat deze week sowieso zou komen!!!

in volle verwachting

Ik verwacht een telefoontje deze week (nee, niet van Fiac!), eentje dat ons gezinsleven zal veranderen.
Ik heb enkele weken geleden een beslissing genomen en hoop dat ik daar deze week eindelijk meer over kan vertellen...dus we wachten...

Ook hopen we dat er deze week eindelijk nog eens toewijzingen uit het Amba zullen komen. Hier ligt het nu al een tijdje een beetje stil. Er komen wel toewijzingen maar veel minder dan verwacht. Dus hopelijk schuiven we, in deze laatste week van oktober 2010, voor de eerste keer een paar plaatsjes op.

Uitspraak van de dag!

Eigenlijk is het geen uitspraak, het is meer het lied van de dag!

Gisteren zaten oma en ik aan tafel wat te babbelen. Jebse sliep en Storm was aan 't kleuren. In zichzelf was hij aan 't zingen, maar we verstonden niet goed wat hij zong :-)

Ik vroeg hem wat luider te zingen...

"vraiment je t'aime" "et vraiment je t'aime" kwam eruit.

Toen viel mijne euro. Hier staat soms de cd van Free Souffriau op en in het liedje bla bla bla komt een stukje "et moi vraiment je t 'aime" voor.

Ik zing nogal graag hoewel ik totaal o,o, nihil talent heb. Maar het is gewoon heel leuk. Dus soms sta ik nogal theatraal mee te kelen met de radio :-) en onze jongens houden van dat soort entertainment :-)

En dat zinnetje is dus blijkbaar blijven hangen :-)

grote zitzak

Omdat Storm het altijd zo leuk vindt om voor de zetel te gaan staan en zich achterwaarts in de zetel te werpen EN dat bij mij frustratie opwekt omdat de zetel altijd over het parket verschuift EN dus putjes kan veroorzaken EN omdat onze jongste dat ook al begint te doen...DAAROM heb ik ne supergrote zitzak gekocht ;-)

Maar de papa en de mama vinden dit dus ook zeer leuk! Gisteren na het avondeten hebben we met ons viertjes hierop gelegen, geknuffeld, gespeeld, gekriebeld, gelachen, plop gekeken :-) echt gezellig!

12 jaar een koppeltje :-)

Wat zie ik je graag - mozaïek met lyrics

plaats 58

Plaats 58!

In oktober 2007 gingen we ook op intake, toen startten we op plaats 29! Wat een verschil op 3 jaar tijd, gewoon een verdubbeling! Toen hebben we net geen 9 maanden gewacht op een toewijzing. Zouden we deze tijd ook gewoon mogen verdubbelen? Dan zou HET telefoontje in maart 2012 komen? We nemen toch enkele maanden reserve en hopen op een toewijzing in de zomer van 2012 met een definitieve thuiskomst net in het nieuwe jaar 2013. Ik denk/hoop dat dit een veilige marge is.

Dus nu begint het hé, papieren verzamelen :-(
Tom is geboren in Bilzen, ik in Hasselt, we zijn getrouwd in Hoeselt en wonen in Riemst. Ik ga eerst eens proberen of ik niet aan alles via mail kan aanvragen.

groetjes van iemand die blij is dat ze eindelijk een nummertje heeft

Parijs!

Ik heb een zalig weekend Parijs achter de rug met m'n zus. Spijtig dat sister nr 3 niet meekon, volgende keer!
We hebben heel veel gezongen (in de auto), gewandeld, hele dure cola's gedronken, gewinkeld, we hebben ons goed geamuseerd.

Die 3 dagen en 2 nachten hebben me deugd gedaan.

M'n hoofd ook kunnen leegmaken over bepaalde dingen (waarover later zeker meer). Stress is verdwenen, ik voel me goed, knopen zijn doorgehakt. Het weekendje kwam goed van pas en het was een perfecte timing dit weekend.

Zo, ik ga hier een aantal dingen opruimen....
Enkele pics...

grote jongen

Vanavond bracht ik de jongens naar bed. Toen we boven kwamen gaven Storm en Jebse elkaar een dikke kus en knuffel. Maar in plaats dat ieder naar z'n eigen kamertje ging, wandelde Jebse de kamer van Storm binnen.
Ik zag m'n kans! Ik vroeg aan Jebse of hij in het grote bed wou slapen. (Chloé haar bedje staat nog in Storm z'n kamer) en tot mijn grote verbazing zei hij JA!!
Ik heb dus héél snel zijn kussen, deken en "zijne hond" uit zijn bed genomen en ondertussen was hij al gaan liggen?!
Ik heb m'n jongens een kus en knuffel gegeven en we hebben NIKS meer gehoord!
Ik ben juist nog eens gaan piepen en ze liggen zo zalig te slapen :-)
Onze kleine jongen is nu niet meer zo klein...snik...hij ligt in een groot bed...snik...

Nu heb ik wel een paar bedenkingen:
1) Wat een nacht gaan we tegemoet?
2) Hoe vroeg gaan die sjarels morgen wakker zijn?
3) Het bed staat niet tegen de muur, hij zal er toch niet uit donderen hé?? :-(
4) En dan...gaan we de gebroeders Daerden nu nog kunnen scheiden?

contracten

Gisteren hebben we de contracten op de bus gedaan.
Dus naar alle waarschijnlijkheid heeft Fiac die vandaag ontvangen en hopelijk sturen zij onmiddellijk een van de contracten terug MET "het aantal wachtenden voor ons"
Want daar zijn we toch wel nieuwsgierig naar!

To be continued...

ik heb het weer es gedaan

Zovele incidentjes met mijn vorig autootje, sleutels verliezen, lichten laten branden, sleutels op het contact laten zitten, aan de koffer naar binnen moeten kruipen, ANDEREN aan mijne koffer naar binnen laten kruipen...Maar vandaag heb ik weer ne stunt uitgehaald!

Nee, niet met de auto. De nieuwe is nog steeds helemaal "intact" (hout vasthouden!)

Deze morgen wou ik boven nog snel iets halen. Ik passeer in de gang en ik "riek" een geurtje. Het pompbakje op het toilet, wordt niet zo vaak gebruikt (toch wassen we onze handen na toiletgebruik, maar dan in de keuken of badkamer) waardoor er stilstaand water in die buizen blijft staan.
En dat is dan soms de oorzaak van een "geurtje".

DUS ik doe het kraantje open, om wat water te laten lopen (dan is dat weer voorbij) en ik loop ondertussen snel even naar boven en neem wat ik moet hebben. Ik verzamel de troepen (lees: kinderen), alle deuren toe, deuren sluiten, auto in, gordels aan, kinderen op school afzetten en dan richting Hasselt.
Op 100 meter van de school, valt ineens mijne frank! Of laten we maar zeggen: ne hele hoop kleingeld! Het kraantje staat nog open!!!!
Dus kon ik omkeren, ik kon maar moeilijk de kraan 4 uur laten open staan (vandaag een halve dag les)!! Jongens jongens toch... BLOND zeker???


ander kleurtje kiezen?

28 september 2010

vreugde...
verdriet...
berusting...
antwoorden...
mooi...
emotioneel...
waardevol...
triest...

voetbal

Gisteren is het seizoen voor de debutantjes officieel begonnen. De voorbije weken waren het telkens tornooitjes of vriendschappelijke matchkes.

Gisteren stond er een hele fanclub naast het veld. Oma, tante Babs, Nonke Nils, Anneline, buurman Davy, Jebse, mama en papa. Jebse vindt het fijn om naar zijn grote broer te kijken. Hij kijkt naar Storm, speelt met andere kindjes en steekt zich vol met koeken :-)

Al die aanmoedingingen hebben geholpen want ze hebben hun eerste wedstrijd gewonnen met 7-5 ! Ze zijn dus al goed begonnen :-)

Die eerste keren zwermden al die kleine ventjes met 8 rond de bal (buiten de 2 keeperkes). Nu hebben ze al allemaal hun plaatsje op het veld. Storm staat vanachter en heeft al enkele mooie voorzetten gegeven die tot goal leidde. Hij wil zelf ook eens graag scoren maar dat zal binnenkort wel eens gebeuren.

Na de match mogen ze ook penalty's sjotten. En die was goed binnen ;-)

Enkele foto's:

Melkam Addis Amet

Gelukkig Ethiopisch nieuwjaar iedereen!

mail Fiac

Vandaag zat er een mailtje van Fiac in mijn inbox. Het was een uitnodiging voor een contactavond in december. Aangezien ik die week examens heb, gaat Tom in z'n eentje naar Geel.
Ik moest bevestigen met hoeveel personen we gingen. Tom alleen dus.

Bij de intake vertelde Bart ons dat er een 60tal wachtenden voor ons zijn.
Bij onze intake voor de adoptie van Jebse waren er 28 wachtenden voor ons, tijden veranderen blijkbaar. Toen hebben we van intake tot toewijzing, maar 9 maanden gewacht!(en toen leek het al zo onmenselijk lang)
Dus het aantal wachtenden is verdubbeld en de wachttijd dus ook? Dan komen we uit op een toewijzing in mei 2012. Als er procentueel evenveel kindjes blijven komen tenminste. Fingers crossed dus.

Afgelopen week zijn er minstens 2 toewijzingen geweest dus het gaat vooruit. Over enkele weken zullen we het juist aantal wachtenden voor ons kennen.

Ik ga ook "proberen" om tussendoor niet te mailen of te bellen naar Fiac om te vragen of we nog opgeschoven zijn, we zullen wel zien op de volgende contactavond in december. En de contactavond daarna, en de contactavond daarna, ;-) Ik ben eens benieuwd hoelang ik dit voornemen ga kunnen houden.

groeten,
de terboykes

pfff

Amai, ik heb al veel gezucht!
De aanpassing van het eerste naar het 2e jaar is dus enorm groot!

Iedere avond is het druk: Storm heeft huiswerk, Jebse is oververmoeid (en dus lastig) als hij naar school geweest is, Tom komt thuis van het werk en ik van school. Eten maken, eten, keuken opruimen, kinderen wassen en in bed leggen en dan...dan kan ik achter mijne bureau kruipen tot half 11 :-( Ik heb nu 4 weken les en dan examens.
Een korte periode dus maar ze gaan er aan een serieus tempo doorheen hoor.

Maar ik kijk dus uit naar 8 oktober! Dan gaan m'n zus Barbara en ik naar Parijs!

Na dat weekend begin ik dan aan een stageperiode (op hopelijk een leuke plaats) en dan weet ik weer waarom ik het allemaal doe. Omdat ik me goed voel op de vloer in m'n wit kostuum (ik zou me wel beter voelen met een aantal kilo's minder) maar bij wijze van spreken voel ik me dus heel goed op de werkvloer als verpleegster.

En hopelijk, misschien (als ik dit jaar overleef) kom ik wel in aanmerking voor de buitenlandse stage volgend jaar!
Met de adoptie dacht ik dat ik het misschien niet zou kunnen doen omdat we in mei/juni(?) misschien naar Ethiopië moeten voor de rechtbankdatum (en om ons kindje te ontmoeten) Ik vond dat 2 keer in een half jaar zo ver reizen misschien te veel zou zijn. Maar gelukkig heb ik toch zo ne goede man die me aanmoedigt in alles wat ik doe en dus ook in die stage. Als ik het niet doe, krijg ik misschien spijt. Dus we zien wel maar ik ga ervoor: goede punten, goede stages, talenkennis, een psychologisch gesprek (als we 2 maal een MO volbrengen moet dat ook wel lukken, niet?) en ik kom in aanmerking voor de stage in India of Burkina Faso!

Voila, nu ben ik weer opgepept om achter m'n boeken te kruipen! Daag!

bijna halverwege

Omdat ik met mijn opleiding zit en ik het heel graag doe, hebben Tom en ik besloten dat ik de opleiding sowieso afmaak. Het zou zonde zijn om halverwege ergens te stoppen, ons kindje te gaan halen en dan nog terug naar school moeten (met 3 kinderen?!) om mijn diploma te halen.

De wachttijden vallen mee (zeker als je naar andere landen kijkt) waardoor we een datum hebben moeten prikken vanaf wanneer een toewijzing welkom is. Het hart zegt NU maar het verstand zegt april 2012. Hoe het momenteel loopt zouden we in april 2012 heel vooraan de wachtlijst moeten staan. Laat ons hopen hé!

Ik wou dus even de website opfleuren met een ticker en tot welke conclusie kwam ik??? Wij zijn al bijna halverwege! Het leek eigenlijk nog lang, we zijn nu nog 2010 en we moeten naar 2012 maar we zijn dus al bijna halverwege!

Ik ga nog snel m'n boekentas maken, ik kan me nu zeker niet permitteren om ergens een module te blijven hangen! Ons kindje is misschien zelfs al geboren! Vanaf nu hou ik dus ook mijne agenda ook heel zorgzaam bij. Bijna iedere dag noteer ik iets. Dan weten we wat wij aan 't doen waren op het moment dat ons kindje geboren werd. Dat heb ik ook met onze Jebse gedaan, heel leuk.

intake

Vandaag zijn we op intake geweest!

We kwamen 20 minuten te vroeg aan in Geel. Ook wel een beetje zenuwachtig hoewel het toch niet onbekend is voor ons aangezien het om een 2e adoptie gaat. Maar dit is dan ook zo'n grote stap in dit nieuwe verhaal!

Ongeveer 3 jaar geleden waren we ook op intake en geen jaartje later kregen we onze Jebse toegewezen.
Nu zal het veel langer duren maar we zijn nog vol goede moed!

groetjes
Tom, Lore, Storm, Jebse en onze broer of zus :-)

1ste schooldag

De eerste schooldag voor Storm was maar kort.
De mama's en de papa's mogen in school blijven om koffie te drinken en te kletsen tot 10u en dan gaat de bel en moet er afscheid genomen worden. Om deze reden hebben we de eerste schooldag van Jebse uitgesteld tot vandaag (seffes meer over Jebse z'n eerste dag) We waren er niet zo voor te vinden om het afscheid ze lang te rekken, vandaar. Maar over Storm dus... het eerste leerjaar! Hij heeft een hele hoop boeken meegekregen om te kaften. Opa is gisterenavond langsgekomen om te kaften en te filmeluxen (ik kan het niet in het abn zeggen maar het is dus klevende plastiek rond de schriften doen) Hij is daar gewoon de beste opa in aangezien hij in de bib ook altijd de nieuwe boeken moet "filmeluxen".
Storm was niet het braafste kind toen hij thuiskwam woensdagmiddag! Amai! Op de training heeft hij wel goed z'n best gedaan, toen bad en bed in en vanmorgen alweer naar school. Vanavond had hij z'n huiswerk al in de opvang gemaakt (van motivatie gesproken!) en volgens zichzelf heeft de juffrouw maar 1 keer moeten zeggen dat hij moest zwijgen, dat zal ik toch eens moeten checken eer ik het geloof :-) Maar vndaag was hij wel opmerkelijk braver.

Vandaag was dus Jebse z'n eerste schooldag aangebroken. Nadat we het boekentasje hadden weggehangen gingen we richting juf. Hij ging al achter mij in staan dus heb ik hem opgepakt. Hij klampte zich erg aan mij vast in zijne bekende wurggreep ;-) maar ging toen toch over naar de juf hare arm. Omdat de jongens zelfs even in de naschoolse opvang moesten blijven heb ik de juf vanavond gebeld. Het is heel goed gegaan. In de namiddag zei hij wel dat hij naar huis ging (ook was dat nog een beetje te vroeg) maar hij ging in het kringetje zitten alsof hij dat altijd al gedaan had en ook op de speelplaats speelde hij met de andere kindjes. Een goede eerste dag dus!
Vanavond is hij nog eens op het potje gegaan (in school niet) en langzaam maar zeker zien we toch een positieve evolutie! Vanaf nu laten we de pamper ook uit (als we thuis zijn) en staat het potje in de keuken (ja smakelijk!) maar dit is denk ik de meest doeltreffende manier.

Gisteren moest een paar uurtjes op school zijn om minimum 20kg aan cursussen mee naar huis te zeulen (kan ook het dubbel van 20kg zijn, ik kan niet goed schatten, het was in ieder geval véél en zwaar). Vandaag begon de les echt(nadat ik het eerste lesuur gespijbeld heb). Allemaal nieuwe leerkrachten alleen over 9 weken krijgen we praktijk van een juf van vorig jaar. 1 van de nieuwe was geen simpele vandaag! Een hele waslijst wat van ons verwacht werd en nog een langere lijst over dingen die 'not done' waren. "De vensters in de klas blijven open", winter of zomer, gelukkig is dit vak over 4 weken geziene leerstof en zitten we vóór putteke winter terug in een klas met een juf die de ramen bij vriestemperaturen wel gesloten houdt :-)
Morgen ben ik al vrij dus breng ik de kindjes naar school en dan ga ik mijne bureau invliegen. Opruimen! Nadat ik m'n boeken eind augustus (eindelijk) in een bananendoos had opgeruimd, blijkt nu dat sommige dingen heel ver weggestopt zijn (in m'n hoofd hé) en dat ik de cursussen toch best binnen handbereik houd. Dus reorganisatie op m'n werkterrein!

's Middags ga ik Jebse halen en breng ik hem naar oma. Tom en ik hebben immers een belangrijke afspraak in Geel. Jaja, onze intake! Toch wel spannend!
Er zijn ook weer toewijzingen gebeurd! Proficiat aan de nieuwe mama's en papa's!

Morgen meer over onze date in Geel
groetjes,
de terboykes

er was eens...

Er was eens een jongetje van 5.5 jaar met haren zo kort, maar 5 mm of zo.
En dat jongetje ging in de krant komen. Want ieder jaar maakt het Belang van Limburg een speciale editie met foto's van alle kindjes die naar het eerste studiejaar gaan.
Heel tof aandenken! Het jongetje en z'n mama waren op pad om nog honderd en één boodschappen te doen. Het jongetje babbelde en babbelde tot het plots stil werd... de mama zei niks en was blij dat het eindelijk eens stil was in de auto. In de achteruitkijkspiegel keek de mama naar haar zoontje en wat zag zij?????
1 grote witte vlek en een triestig gezichtje. De mama kon haar lach niet onderdrukken. De mama keerde terug naar huis, ze had een schaar nodig...Het kindje had het nog zelf proberen op te lossen waardoor het alleen maar erger geworden was.

Het is waarschijnlijk al héél veel mensen overkomen...kauwgum in het haar! Maar in gemillimeterd haar, een dag voor de foto voor in de krant genomen wordt, dan kan alleen maar Storm overkomen. Dus nu heeft hij een kaal plekje in z'n haar...de schaar was de enige optie.

stresskip

Morgen de laatste dag van de vakantie!!!

Storm is héél blij dat de school terug begint, Jebse is voorlopig ook nog enthousiast en ik ben matig enthousiast

Hoewel we onze twijfels hebben of hij wel klaar is voor school, gaat Jebse toch anderhalve of 2 dagen naar school gaan. Mijn hart breekt als ik er nog maar aan denk :-( Allerlei scenario's spoken door m'n hoofd, meestal zo rond 1uur 's nachts :-(

- Hoeveel en hoe hard hij gaat wenen?
- En gaat de juf genoeg tijd hebben voor hem om hem te betuttelen?
- En gaat hij z'n boterhammetjes opeten of alleen het vlees ertussen uit halen?
- Gaat hij niet te moe zijn en gewoon omvallen van de slaap?
- En als hij maar geen koekje van een ander kindje eet waar lactose in zit want halleluja, dan hebben we het weer vlaggen!

En dan Storm nog!
Hij heeft het eerste kleuterklasje overgeslaan en gaan nu dus al naar het eerste.

- Gaat hij kunnen stilzitten?
- Gaat hij zwijgen als het moet?
- En dan zwemles (help!!), iedere dinsdagnamiddag hou ik m'n hart vast. Gelukkig kunnen al enkele kindjes van zijn klas zwemmen en moet de zwemleraar maar enkele kindjes (waaronder Storm) leren zwemmen.
- Welke streken gaat hij uithalen met zijne partner in crime die in het 2e zit (1ste en 2e zitten samen) zij met hun tweëën verheugen zich alvast op de "samensmelting".

En dan heb ik me nog geen zorgen gemaakt om mijn studie! Daar ga ik maar niet over beginnen. Dit jaar gelukkig geen verbouwing en door is door hé, hoewel een mooi percentage leuk is omdat ik dan kans maak op die buitenlandse stage (waar ik toch nog altijd zin in heb)

Ne mens zou voor minder zijn slaap laten :-( maar eens ik ook terug bezig ben, dan zal ik wel moe genoeg zijn om te slapen.

groetjes
de stresskip

34ste Memorial Van Damme

En wij waren er! Het was echt fijn om eens mee te maken.
Het publiek ging uit z'n dak! Om kippenvel van te krijgen! Achteraf was er nog een concert van Vaya con Dios en vuurwerk.
Enkele foto's:

3 ethiopische dames:


en dan het afscheid van Cedric van Branteghem...


Volgend jaar willen we er weer bij zijn! (ook al hebben we een uur en 3 kwartier gereden eer we thuis waren... wegenwerken :-( en dus file )

telepathie

Vanmiddag mailde ik naar Fiac met de vraag of ze er al zicht op hadden wanneer de volgende intakes zouden plaatsvinden. 1 minuut later krijg een antwoord terug dat ze deze namiddag gepland hadden om intakes vast te leggen.
Van telepathie gesproken ;-)

Volgende week vrijdag kunnen we op gesprek!

Allé, dit is toch alweer een grote stap vooruit.
Voorlopig hebben we nog (veel) geduld, er zijn op dit moment nog andere dingen die we willen realiseren (zoals mijn diploma, de zolder verbouwen,...)

Maar toch leeft ons brusje al in onze gedachten....

toewijzingen

Na mijn berichtje van gisteren sijpelden de berichten over toewijzingen binnen!
Tot nu toe 3 uit het Amba en eentje uit Toukoul. 2 jongetjes en 2 meisjes. Maar in Toukoul zou nog veel beweging zijn dus er is meer op komst.
Toch spannend en je leeft er zo bij mee ook al zijn we nog zo ver af van een toewijzing!
In ons geval maakt het niet zoveel uit hoeveel toewijzingen er per jaar zijn omdat we met mijn afstudeerdatum zitten. Maar toch hopen we dat vele kindjes een warme thuis krijgen.
Ondertussen dromen we over ons kindje (vooral ik eigenlijk omdat ik namelijk met een zeer nuchtere wederhelft zit ;-) )
Zal het een jongen zijn? Of misschien een meisje?
Welke namen vinden we mooi? Ook al houden we waarschijnlijk de orginele naam het is toch fijn om al een naam te geven aan ons toekomstig broertje of zusje.
Hoe oud zal het zijn? Een heel kleintje? Of zo oud als Jebse was? Of misschien een kindje van 2 of 3 jaar?

Maar laat eerst die toewijzingsstroom maar verder lopen.
Proficiat aan de kersverse ouders!

aanmeldingslijst

Momenteel staan we op de eerste plaats op de aanmeldingslijst.
Een paar berichten geleden twijfelden we wat we moesten doen, intaken en een toewijzing verwachten in het najaar van 2012 OF wachten tot ik afgestudeerd ben en het maatschappelijk onderzoek opnieuw doen.

We hebben beslist, we gaan op intake. Ergens in september zal Fiac ons contacteren om een afspraak met ons te maken.
Toch wel een beetje spannend hoewel we deze keer toch weten wat ons te wachten staat.
Ondertussen is de procedure ook veranderd, we zullen 2 keer moeten afreizen, we zullen een keuze moeten maken tussen de 2 weeshuizen (vorige keer nog niet, toen waren we zelfs proefdossier zonder dat we het wisten ;-) )
Maar we hebben nog heel veel tijd om over de praktische dingen na te denken. Gaan onze 2 jongens mee? Gaan we allebei 2 keer afreizen? We zullen zien! Eerst nog 2 schooljaren studeren.

groetjes
tom, lore, storm, jebse en ...

slapeloze nachten

Pfff wat het is weten we niet maar ik denk een combinatie van "slaapjes overslaan", potjestraining (dat maar niet wil lukken) en veel praten over school en "wouw wiesse beth".
Potjestraining hebben we voorlopig dus afgeschaft.
Jebse slaat de slaapjes over maar van zodra we in de auto stappen dan vallen de oogjes dicht. Soms slaapt hij dan een uurtje, soms een half uurtje maar genoeg om alles te ontregelen :-( want 's avonds wil hij dan niet om 20u erin :-( Terwijl we de jongens terug om 20u (ten laatste) in bed willen omdat 1 september heel dichtbij komt. 's Nachts ligt hij soms uren wakker maar het is de ene nacht tegen de andere, vannacht heeft hij goed geslapen.

Om te beginnen gaat Jebse enkel op dinsdag en donderdag naar school, maar wel ineens hele dagen. Het is niet ideaal maar het kan niet anders. De onthaalmoeder woont in een ander dorp dan waar waar onze jongens naar school gaan. We zijn héél benieuwd hoe het zal gaan maar gelukkig is Storm 's morgens op dezelfde speelplaats. Maar voor Storm wordt het ook helemaal anders! Hij gaat al naar het eerste! Hoe snel gaat het!
Maar eerst nog een laatste weekje van de vakantie genieten!

Oeganda

Begin dit jaar was er even sprake dat wij proefdossier voor Oeganda zouden worden. Die plannen zijn uiteindelijk niet doorgegaan. Vandaag lees ik op de website van de adoptiedienst dat het kanaal Oeganda werd afgekeurd door Kind&Gezin.

Ik heb een mailtje gedaan naar K&G voor tekst en uitleg en heb snel antwoord gekregen waar ik me wel in kon vinden.

Helaas wonen in Oeganda heel veel weesjes en vondelingen maar de wetgeving daar is nogal complex waardoor buitenlandse adoptie bijna onmogelijk wordt. Hopelijk verandert de Oegandese overheid snel iets...

MAAR er lopen meerdere kanaalonderzoeken bij K&G en hopelijk komen er in de toekomst enkele landen bij.

spoed

Gisteren moest ik met Jebse naar spoed :-(
We waren bij een vriendin en daar is hij gevallen. Een brits in z'n hoofd, 3 draadjes en een klein stukje geplakt en hij is alweer opgelapt. Vandaag weet hij er al helemaal niets meer van, gelukkig maar.
In tegenstelling tot vorig jaar, toen ik op m'n blote voeten op straat naar onze buren hysterisch stond te roepen dat ze me naar 't ziekenhuis moesten brengen omdat hij gevallen was, was ik nu héél kalm en rustig. Zou dat met m'n opleiding te maken hebben?

Ook had Storm z'n eerste voetbaltraining gisteren die ik op de valreep dan toch heb kunnen meemaken. Hij vond het supertof en kijkt al uit naar morgen (opnieuw training)

Ook zag hij er goed uit in zenne tenue ;-) ik moet de foto's van op het veld nog aan nonke Nils vragen, nog zo ne vurige supporter van Storm :-)

groetjes