Vanavond bracht ik de jongens naar bed. Toen we boven kwamen gaven Storm en Jebse elkaar een dikke kus en knuffel. Maar in plaats dat ieder naar z'n eigen kamertje ging, wandelde Jebse de kamer van Storm binnen.
Ik zag m'n kans! Ik vroeg aan Jebse of hij in het grote bed wou slapen. (Chloé haar bedje staat nog in Storm z'n kamer) en tot mijn grote verbazing zei hij JA!!
Ik heb dus héél snel zijn kussen, deken en "zijne hond" uit zijn bed genomen en ondertussen was hij al gaan liggen?!
Ik heb m'n jongens een kus en knuffel gegeven en we hebben NIKS meer gehoord!
Ik ben juist nog eens gaan piepen en ze liggen zo zalig te slapen :-)
Onze kleine jongen is nu niet meer zo klein...snik...hij ligt in een groot bed...snik...
Nu heb ik wel een paar bedenkingen:
1) Wat een nacht gaan we tegemoet?
2) Hoe vroeg gaan die sjarels morgen wakker zijn?
3) Het bed staat niet tegen de muur, hij zal er toch niet uit donderen hé?? :-(
4) En dan...gaan we de gebroeders Daerden nu nog kunnen scheiden?
1 opmerking:
super Lore! Nu moet je het babybedje nooit meer meesleuren (voor Jebse).
Hopelijk blijft hij in zijn bed liggen en doet hij niet als Simon: midden in de nacht toch maar bij ons komen liggen
groetjes,
Martien
Een reactie posten