dinsdag 15 januari 2013

vertrekdipje

hoe graag ik ook vertrek
hoe hard ik er ook naar uitgekeken heb
hoe graag ik terug naar Ethiopië wil
hoe graag ik met die 3 madammen en Demis een nieuw stukje Ethiopië wil ontdekken
hoe graag ik de kinderen van de shelters wil ontmoeten

zo hard kwam vandaag een ongelofelijk, triest en hard gevoel omdat ik m'n kroost moet achterlaten :-(

Storm omdat ik een weekje niet aan de diabetes moet denken, rekening houden enz en net dat maakt het eng om "los" te laten
Jebse omdat hij zo'n mama's kindje is, omdat hij misschien niet goed zal slapen
En Senait omdat ze dan nog maar een jaartje thuis is, omdat ze niet gewend is om hele dagen bij iemand anders te zijn dan bij mij. Omdat ze misschien niet zal weten wat er aan de hand is.
En dan ook Tom. Omdat hij er die week alleen voor staat, met onze bende.

Maar het zal wel gaan zeker? Ik heb het ook alleen gedaan toen Tom in Ethiopië was in november. En make en pake staan ook paraat om bij te springen.

Allé, de vertrekdip is alweer over nu ik het hier geschreven heb :-)

I'm ready! Nog 17 keer slapen!

2 opmerkingen:

ElkeF zei

amai, kan ik me inbeelden!!
Maar gaat je zeker ook deugd doen!!

Unknown zei

Goede morgen Lore,

Hier hetzelfde gevoel : heeel veel zin om te vertrekken naar Ethiopië, maar oh zo'n schuldgevoel om mijn kroost en man achter te laten. Clara en Willemien zijn 2 échte mama-kindjes en Hendrik en Jacob hadden 2 jaar geleden (toen we Clara gingen halen) heel fel heimwee.
Ik ben al volop bezig met lijstjes maken wie wanneer welke activiteit doet, wie wat graag op zijn/haar boterham eet, ...
Voor mij is het nog 9 nachtjes "slapen" (piekeren) en dan naar het zonnetje ... ik kijk er naar uit.

Sigrid