"Helaas" zeg ik want eigenlijk had ik die mensen liever nooit ontmoet. Ben ik nu grof? Misschien... maar anderhalf jaar geleden had ik deze mensen liever niet ontmoet.
Ik wou dat we toen niet in het ziekenhuis waren.
Ik wou dat we toen in speeltuinen genoten van een heerlijk voorjaarszonnetje (want het was toen mooi weer!)
Ik wou dat we uitstapjes deden, dat we onbezorgd konden dromen van ons broertje of zusje dat in Ethiopië waarschijnlijk al op ons wachtte.
Maar enfin, we kwamen ze tegen, ook ferm tegen hun goesting want zij hadden waarschijnlijk ook andere plannen en leukere dingen te doen dan 2 weken in een ziekenhuis klaargestoomd te worden voor het leven "na de ziekenhuisopname"
Afgelopen weekend kwamen onze "diabetesvriendjes" op bezoek.
Heel makkelijk voor iedereen, ik weet wat ik mag klaarmaken, de mama weet dat ik weet wat ik mag klaarmaken, geen heen-en-weer gemail over "moetjes en magjes", lekker easy dus. We leren ook dingen van elkaar. 's Avonds krijgt Storm parovita's voor hij gaat slapen. Ik snap niet dat ze hem de strot nog niet uitkomen. Bah bah, zo vaak hetzelfde. Maar een receptje van die mama van wafeltjes en ik heb moed om eraan te beginnen, wegen, afmeten, bakken. Na ons verlengd weekend probeer ik het eens.
Ook het diabeteskamp is een voltreffer geweest voor R en zijn ouders. Voor iedereen was het leuk. Voor R. maar ook voor de mama en de papa.
Volgend jaar gaat Storm dus ook op kamp! Storm voor de eerste keer en R voor de 2e en laatste keer. (van 8j tot 12j) Ze kijken er nu al naar uit
Dus het was leuk.
Als we hen "gewoon" waren tegengekomen had het misschien nooit geklikt.
Maar hoe spijtig ook, we hebben een band. Het klikt. Vooral onze zonen hebben een band. Allebei dezelfde diagnose.
Gelukkig hebben we doorgezet.
Doorgezet met de adoptie (waar we toen echt aan getwijfeld hebben), doorgezet met ons leventje en hebben we onze schouders eronder gezet. Het moest maar het was niet makkelijk. En het is nog steeds niet makkelijk. Maar moeilijk gaat ook.
MAAR het gaat goed. Goed met Storm, goed met ons. Gelukkig. Ik bedoel dan "gelukkig" dat het "gelukkig goed gaat" maar ook "gelukkig" als in "gelukkig zijn"
We zijn gelukkig. Allemaal. Ik spreek maar ineens voor ons alle 5 :-)
Onze ongelofelijk flinke kerel. Hij doet het zo goed, is zo verstandig, zo zelfstandig. Doe het hem maar eens na... Een ventje om fier op te zijn.
2 opmerkingen:
Innderdaad:doe het hem maar eens na! Met reden zijn jullie fier. En gelukkig!
Absoluuuut een super geweldige kerel!!!
Een reactie posten