maandag 23 juli 2012

wat een verhaal

zondag 22 juli 2012, de dag dat we 6 maanden geleden "compleet" werden door de komst van onze zus

we vertrokken naar Collioure, gewapend met emmer en netjes om krabben, vissen ea te vangen. Doordat de wind hevig was (Mistral) was het te onveilig op "ons plekje" om er te zitten. Dus terug naar de auto en verder rijden, op zoek naar een plek waar de zee niet tegen de rotsen klotste. Of we dat zouden vinden was de vraag maar het gedacht was al veel waard voor de jongens, we zouden blijven zoeken.

Over de bergen, na héél veel draaikes kwamen we in Portbou aan, het eerste stadje in Spanje dat we tegenkwamen. Ondanks de drukte op de weg was het hier erg kalm. Ook de zee was rustiger in de mooie baai.

De jongens en papa gingen op papa met emmer en netje en Senni en ik zaten op het stenenstrand in de schaduw van een rots. Madam speelde met steentjes en ik kon een paar bladzijden lezen. Zo mooi hier!

Storm moest eten en we gingen op een gezellig terras zitten, waar bijna alles wegwaaide door de hevige wind. Tom en ik besloten om voor een paella te kiezen. "Het duurde wel 15 minuutjes langer" volgens de ober. Geen probleem voor ons.

Ondertussen kregen we van Kristel en Ronnie telefoon dat zij in Argelès waren, onderweg naar Spanje maar door een hevige bosbrand was de autostrade afgesloten.

Toen we naar de parking wandelden, na trouwens een heerlijke paella en een hysterische dochter die weigerde te eten, keek ik naar de weg die we moesten afleggen.
Daar, voor mijn ogen, daar ter plaatse zag ik ineens een klein brandje beginnen! Vlak langs de weg!

We stapten in met het gedacht dat zo'n klein brandje wel geblust zou zijn als we boven kwamen (euhm...beetje naïef misschien?)

Wat we onderweg tegenkwamen... toeterende auto's, mensen die in paniek waren, mensen die auto's tegenhielden om naar boven te gaan, we zagen mensen hun auto's verlaten en over de berg naar beneden vluchten, chaos, paniek, drama.
Het brandje was in ne wip ne heel hevige brand!

We zijn toen omgedraaid, terug het dorp in, waar de chaos ook heel groot was en we zijn van Frankrijk weggereden richting Spanje.

File file file en links en rechts van ons rook, van de brand op de grens en de brand op de autostrade.
Alles was afgezet, we hebben 2,5u gereden op 15 kilometer. We zijn aan een winkeltje gestopt dat net haar deuren opendeed voor de vele passanten en daar hebben we melk, koeken, water gekocht. Wie weet hoelang het nog zou duren?

We zijn van Portbou naar Figueres gereden, van daar naar Olot en naar Arles sur tech en zo naar Argelès. We hebben 7uur gereden over 200km ! Door de bergen, slingerwegen,...

Gelukkig sliepen de kinderen goed maar wij hebben moeten pitsen om wakker te blijven. Om 2u waren we op onze camping.

Vandaag staat in de krant dat er mensen gestorven zijn. Mensen die van de berg de zee ingesprongen zijn...
Wij zitten terug veilig voor onze tent maar de blusvliegtuigen zien we constant overvliegen

2 opmerkingen:

ElkeF zei

jawadde, Dikke oef, zeg....

Unknown zei

Ik ken het gevoel helemaal.
9 jaar geleden zaten we in de bosbranden aan de Côte d'Azur en we zijn zelfs geëvacueerd geworden met onze (toen nog) 4 kids. Ik was toen 7 maanden zwanger. En toch gaan we nog elk jaar terug naar dezelfde plaats. Binnen 12 dagen vertrekken we voor 3 weken !

Geniet nog van jullie vakantie,

Sigrid