een nieuw bericht

Een nieuw bericht op deze blog, 't is lang geleden maar ik ga er terug wat meer leven in blazen ;-)

Over Storm:
Vandaag is het exact een jaar geleden dat Storm de diagnose "diabetes mellitus" kreeg. Een heel harde klap...soms nog met downs maar meestal is ons leven hier "up"
Zeker met onze zus erbij. Ze heeft toch ook wel veel vreugde gebracht. Het lichtpunt in een donker jaar.

Maar ondanks de diabetes, die er altijd is en zelfs mij soms echt de strot uithangt, is Storm meestal ne vrolijke kerel. Hij is vooral opengebloeid sinds hij van school veranderd is. Hij is ondernemender, creatiever en heeft heel veel vertrouwen in zijn juf.
Vandaag zei hij dat de juf hem ook altijd laat meten voor ze naar de bib gaan. Ze laat hem nu ook ne extra druivensuiker eten als ze vertrekken. Kortom, ze denkt erover na, analyseert zijn hypo's en probeert ze te voorkomen! Zo fijn! Voor hem, voor haar en ook voor ons. Een superjuf!

Over Jebse:
Jebse heeft het moeilijk gehad met de komst van zijn zus. In 't begin als ze weende zei hij dat ze terug naar haar Ethiopische mama wil maar toen hij doorhad dat zijn zus "een blijvertje" was is de hel losgebarsten ;-) Jaloers, dingen uisteken, je kan je er iets bij voorstellen zeker?
Maar onze jeppie zit op joga! Kinderjoga en sindsdien gaat het beter. Misschien is het toeval en ging het sowieso beter gaan ofwel helpt die joga hem echt. Maakt niet uit, hij gaat heel graag, dus laat hem maar doen, onze kerel. hij is heel gek op zijn zusje, wil er constant meer ronddragen, laat haar omrollen, blijft met haar spelen tot ik er zelfs moe van word van ernaar te kijken...maar hij is lief voor haar en dat is het voornaamste

Over Senai:
Haar troetelnaampje van in Toukoul wordt hier vaak gebruikt, vooral door Jebse en door mij. Ze slaapt goed, is alleen ne vroege vogel. Maar we staan om beurten op en meestal als het mijn beurt is dan slaapt ze tot half 7. Is het Tom zijn beurt dan kan het al eens 5u zijn ;-) de strup. Eten gaat nu ook goed, wel kleine porties maar 't ook maar een klein meisje hé.
Sinds 2 weken zijn de opvangkindjes ook terug en Senni en mama hebben toch wel een dikke week nodig gehad om te wennen. Het is druk maar op vrijdag hebben wij twee een vrouwendagje, heel fijn!
Ons meisje kon 22 januari nog niet zitten. Nu kan ze zitten, ze sluit zich vooruit als een echte paracommando, heeft al iets meer steun in haar beetjes als we haar recht staand willen houden. Hare fijne motoriek is wel héél goed met die fijne lange vingertjes van haar.

Zo nu zijn jullie weer even up to date :-)

slaapwel!