eindelijk

Ik kreeg een opmerking dat ik nog eens iets op de blog moest schrijven...bij deze dus ;-)

De jongens zijn in Plopsa Indoor, Senni slaapt en ik rust op doktersvoorschrift. Dus eindelijk nog eens een berichtje.

Met Storm is alles oké, heeft soms wel wisselende waarden maar alles gaat goed met hem. Hij voetbalt nu provinciaal. Dus verder rijden maar we krijgen mooi voetbal te zien. Echt een verschil met vorig jaar. We moeten dus niet zeggen dat we superfier zijn op onze voetballer.

Met Jebse gaat ook alles goed. Hij heeft een ongelofelijke start genomen in de nieuwe school en heeft zich heel goed aangepast. IEDERE dag valt hij na school in slaap ;-) Hij zit momenteel wel weer in een "eet"fase. Hij is weer obsessief ivm eten maar dat gaat ook wel weer over. Die fases komen en gaan.

Dan hebben we Senni nog. Een speciaal geval. Ze is ongelofelijk voorspelbaar. Ik kan zo zeggen hoe ze gaat reageren op welke situatie. Ze kan ongelofelijk boos worden en dan vliegt echt alles in het rond. Een straatengeltje maar een huisduiveltje ;-)

Tom zit op dit moment in Ethiopië. Op zoek naar de roots van onze dochter. Heel spannend voor ons, de thuisblijvers. Gisterenavond zijn ze in Bahir Dar aangekomen maar hij is al sinds vrijdag in Ethiopië. Zondag komt hij thuis, hopelijk met een waardevolle informatie voor ons meisje. En wij, zijn 2 jongens en zijn 2 meisjes, zullen hem opwachten en verwelkomen.

Met mij is het niet zo goed maar dat wisten de mensen die dicht bij ons staan al. Stapje voor stapje. Heel langzaam kom ik er wel bovenop. Het zal wel een tijdje duren maar ik krijg de juiste begeleiding en heel veel steun van familie en vriendinnen.

tot zover de update
groetjes