Omdat het leven vol verrassende wendingen, uitspraken en belevenissen zit met 2 zonen en een dochter in huis, leek het ons leuk om een blog bij te houden. Het leven zoals het is... bij de terboykes
donderdag 26 mei 2011
voor ma
Ik zie je zitten
Starend voor je uit
Hetzelfde lichaam
Wat kleiner
Meer rimpels
Je haar mooi in de plooi
Maar wat gaat er om in je hoofd
Je doet je best om dingen nog te herinneren
Soms word je er boos om
Soms verdrietig
Niet meer lang, het gaat snel, te snel
Hoelang zal je m’n naam nog weten
Hoe lang zal je nog weten wie ik ben
Hoe spijtig dat mooie herinneringen
Zullen verdwijnen uit jouw hoofd
Het doet me pijn dat jij me zal vergeten
Je geest is voor de “alzheimer” maar de herinneringen,
die zijn voor mij
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten