Deze week zijn er 2 toewijzingen geweest uit Toukoul!
De koppels op plaats 10 en 11 werden opgebeld! Omdat Toukoul de matching zelf doet heeft het adoptiebureau niet veel te zeggen over de volgorde van de wachtlijst. Zij vragen de volgorde een beetje te volgen maar in Toukoul doen ze uiteindelijk toch wat ze willen.
Heel leuk voor de koppels op plaats 10 en 11 (en degenen achter hen), iets minder leuk voor de koppels voor hen.
Maar ook ergens een leuke gedachte dat ze in Toukoul niet zomaar de lijst volgen alsof wij en (vooral) de kinderen allemaal nummertjes zijn.
Het wordt dus een beetje spannender, jaja, NOG spannender!
Er is een (gesloten) forum waar wachtenden elkaar moed inspreken, nieuwsjes brengen, info geven enzovoort...
Het moment dat we onze plaats op de Toukoullijst zullen weten, wil ik mezelf voornemen om NIET meer op het forum te gaan piepen. Ik word daar nerveus van! Je leest toewijzingen, je schuift een paar plaatsen op, het gespeculeer begint, de onrust naar de volgende toewijzingen komt,...
Toen ik tegen Tom zei dat ik niet meer op het forum ga lezen, was hij niet akkoord :-)
Ik heb altijd de indruk dat ik tegen hem aan 't zagen ben als ik de nieuwsjes breng, maar mijn wederhelft voelt HET blijkbaar ook dichterbij komen en "zo weten we tenminste iets" volgens hem.
Misschien zal ik dan 's avonds toch af en toe eens kijken of er nieuws is, ik heb overdag toch geen tijd om er overdag over te piekeren met al die baby's en peuters in huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten