het laatste berichtje van 2010

Wat zal 2011 voor ons betekenen?

...2011...

- een aangelegde en ingerichte koer; de afbraakwerken beginnen morgen!

- ik start als onthaalmoeder: ook best wel spannend

- Jebse is sinds enkele dagen "droog" dus hopelijk gaan we een pamperloos jaar tegemoet

- doet Storm zijn communie of niet: = GROOT dilemma!

- gaan we op vakantie of sparen we ons verlof voor 't geval dat ...

- onze oma's (de overgrootoma's van de kinderen dus), gaan zij 2011 goed doorkomen? Vorig jaar heeft het soms aan een zijden draadje gehangen maar ze sloegen zich er weer door, die kranige madammen. Maar die hebben den oorlog meegemaakt en kunnen dus tegen een stootje. We hopen het beste voor 2011.

- zal Jebse in 2011 eens gaan logeren zonder de babysit de hele nacht wakker te houden. Kandidaten?

- Hoe gaan de voorbereidingen van Tom voor Levend Riemst verlopen voor de volgende gemeenteraadsverkiezingen?

- Gaat Storm aan een inhaalmaneuvere beginnen en terug zwaarder worden dan zijn little big brother?

- Mogen we dromen of hopen op een toewijzing? Of nog niet? Afreizen zit er sowieso nog niet in maar een fotootje onder de kerstboom misschien wel?


Koffiedik kijken dus :-)

pilletjes

Begin deze week had ik een afspraak bij dokter Gillis.

Onze ferme kerel weegt 18.5 kg en is 95 cm groot. Hij is gevuld met lood! Hij heeft malse billen maar het gewicht zit toch in de knoken :-)

Jebse z'n dik vingertje is toch dikker geworden de afgelopen 2 jaar. Normaal zou het dunner worden naarmate Jebse ouder wordt en zelfs volledig wegtrekken (rond 5e verjaardag) maar blijkbaar dus niet. De dokter heeft de omtrek gemeten en nu moeten we hem een medicament geven in de hoop dat het de komende maand zal verminderen in omtrek.

De dokter denkt dat het te laat is aangezien hij 2j en 9m is. Maar we kunnen het proberen.
Volgende maand moeten we teruggaan. Is het vingertje even dik, dan worden we toch doorverwezen naar een andere kinderarts en een handchirurg die samenwerken.

Dus de pilletjes werden door de apotheker gemaakt en worden flink door onze jongen geslikt.

Storm vroeg waarom de pilletjes dienden en ik zei dat het voor Jebse z'n vingertje was.
"Waarom?"
"Omdat hij toch een dik vingertje heeft en door de pilletjes wordt het misschien dunner."
"En als het niet dunner wordt?"
"Dan moeten we naar het ziekenhuis en dan snijden ze wat teveel is weg."
"Met een mes?!?!"
"Ja, hoe ze dat doen weet ik niet maar ze doen hem dan wel in slaap hé."
"Ah gelukkig! Maar hopelijk werken die pilletjes wel hé?"
"Ja, hopelijk wel...."

wachtijst

 

==>

Op een contactavond mag je naar je plaats vragen.
=> Contactavond is uitgesteld.
=> We kunnen dus niet naar onze plaats vragen.

==> DAAROM hebben we toch maar gemaild ;-)

Tromgeroffel...........we staan op plaats....43!!!

Sinds 14 oktober tot nu zijn we 15 plaatsen opgeschoven!

Het keuzemoment is zelfs nog dichterbij dan we dachten!

wiebel wiebel

Jaja, de eerste "wiebeltand" is een feit!

Hij zo fier als een gieter dat hij eindelijk een wiebeltand heeft, hij was er al lang op aan't wachten ;-)
Waar jongetjes van bijna 6 mee bezig zijn, wiebeltanden zijn blijkbaar stoer :-)

keuzemoment

Voorlopig kunnen we ons goed aan ons voornemen houden om geen contact op te nemen met Fiac voor ons plaatsje ;-)

Maar beetje bij beetje voelen we dat het keuzemoment dichterbij komt! Helemaal onderaan deze blog probeer ik de toewijzingen bij te houden sinds onze intake. Hoewel we niet iedereen op de lijst kennen is dit lijstje niet waterdicht ;-) maar het is een richting hé.

Er zijn al een tijdje geen toewijzingen uit Toukoul gekomen, hopelijk zijn die op komst en waarschijnlijk zullen we dan net wel of net niet een telefoontje krijgen om onze keuze door te geven. SPANNEND!

We hopen dat Fiac ons in de lente (vaag hé, dat is een marge van 3 maanden hihi) zal bellen om onze keuze door te geven.
Maar wij kennen ondertussen het antwoord op deze vraag al ;-)

Proficiat aan de verse mama's en papa's, proficiat aan de officiële mama's en papa's die nu nog in Ethiopië zitten of net terug zijn. En ook een hart onder de riem aan de ouders die hun rechtbankdatum afwachten en voor wie die rechtbankdatum helaas nog een eindje in de toekomst ligt. Het is een gigantisch cliché maar over een jaar denken jullie: "Potverdomme wat was me dat een helse tijd maar onze ethiopische parel was het helemaal waard". En dan beginnen jullie opnieuw aan een procedure ;-) Maar dat lijkt nu helaas nog ondenkbaar.

toewijzingen op komst?

Vorige week heeft een koppel dat als eerste op de wachtlijst staat naar Faic gebeld. En het was een hoopgevend gesprek, geen voorzichtige nietszeggende cryptische omschrijvingen maar een hoopgevend antwoord op de vraag of een toewijzing er nog inzat voor Kerstmis.
Dus laat ons hopen hé. Er moeten gewoon toewijzingen gebeuren in december!
Ook zijn er 2 probleemdossiers die 3 maanden na toewijzing nog steeds geen rechtbankdatum bekend is. Verschrikkelijk. Hopelijk weten zij heel snel wanneer zij hun kindjes voor de eerste maal kunnen zien en hopelijk valt die datum ook heel goed mee (lees: moet heel binnenkort zijn!)

Hopelijk rinkelen deze week de telefoons...

Sinterklaas

Dit jaar hadden papa en mama geregeld dat de Sint bij ons in levende lijve in huis kwam.
De jongens wisten van niks. Die dachten dat ze 's avonds hun bord mochten zetten en dat de Sint dan op zondagochtend was geweest.

MAAR, wie zagen wij voor de venster doorwandelen?? Inderdaad! De Sint en zwarte piet!
De jongens waren in de wolken.
Wij waren blij dat alles goed velopen was want we hadden toch wel een beetje stress of alles goed zou verlopen. Of we de zak met speelgoed ongezien konden geven aan zwarte piet, of er niet aan baarden getrokken zou worden, of zwarte piet zijne schmink niet zou uitlopen omdat hij zou zweten als een buffel omdat de kachel volle bak aan brandt, of het wel de "echte" zou zijn in Storm z'n ogen,...

Maar alles is goed verlopen, de kindjes zijn content, wij ook. Alleen hebben we een wrang gevoel omdat er zoveel mensen vandaag de dag (in dit rijke België) in de kou op straat moet overleven. Voor alle kindjes die geen warme thuis hebben...