2 jaar geleden kregen we datgene in onze armen waar we lang op gewacht hadden. Zo naar uitgekeken, zoveel slapeloze nachten, veel tranen, veel ongeduld. Maar wat kregen we hiervoor in de plaats? Een fantastische zoon, zoooo lief, zoooo mooi en zoooo braaf. Hoewel die slapeloze nachten tijdens de procedure peanuts waren in vergelijking met onze nachten maanden na onze thuiskomst ;-)
Vanavond zijn enkele koppels vertrokken naar hun Ethiopisch kindje. Zij verblijven een week in Ethiopië, zullen voor de rechtbank verschijnen en hun kindje enkele keren mogen bezoeken.
Heel anders dan onze procedure. Wij zullen dus een keer extra naar Ethiopië moeten vliegen. Hoe zal het afscheid nemen ons afgaan? Wat doen we met onze kinderen? Meenemen of niet? Kunnen we Storm 2 keer een week van school houden? Willen we de kinderen 1 of 2 keer voor een week achterlaten? Maar dat is nog veraf hé, die beslissingen :-)
3 opmerkingen:
Zoveel geluk op één foto : mooi !!
Net één jaar geleden, vlogen we nu met onze Yeabsera naar huis, moest net even denken aan jullie kleine man en ben dan maar even deze blog terug gaan opzoeken.
Bij deze heel vele groeten,
Caroline
Dag Lore,
Wij zijn heel blij dat we Girma hebben meegenomen. Het was voor hem een eerste bezoekje aan zijn geboorteland en het heeft hem zichtbaar deugd gedaan Ethiopiër te zijn tussen de Ethiopiërs. Hij heeft ook langzaam met zijn broertje kunnen kennismaken tijdens onze bijna dagelijkse bezoekjes. Het afscheid is een bittere pil, maar je slikt ze in groep.
Een reactie posten