Juist had ik een zeer fijne herinnering
Ik kwam terug van de winkel, was de boodschappen aan uitladen, in de kasten aan 't zetten. Ik stak een druif in mijn mond en toen ik de lekkere smaak van de druif proefde, dacht ik aan mijn opa.
Aan pa, al meer dan 13 jaar overleden.
Aan hoe we iedere zondag naar ma en pa gingen, paardje-rijden speelden op de "ezels" die we in pa z'n werkhuis gingen halen, hoe we druiven oppeuzelden die onder 't "afdak" groeiden, hoe we 's avonds allemaal een boterhammeke aten met een lekker stukske rosbief voor tussen de boterham, hoe we bij moeder (mijn overgrootmoeder) "malse bollekes" gingen eten en bellen gingen blazen met een geïmproviseerde bellenblazer van gerecycleerde rietjes
Hoe blauwe druiven je meer dan 20 jaar terug naar het verleden kunnen brengen...
