nieuwe maand

Vandaag was het de laatste dag van april.

Weer een maand zonder toewijzingen. In maart ook al geen toewijzingen uit Toukoul (misschien toch eentje maar dat is niet zeker)

Via een wereldwijd forum voor mensen die op een kindje uit Toukoul wachten blijkt dat de Amerikanen ook sinds eind februari geen toewijzingen gehad hebben.

Toukoul heeft blijkbaar toch afwachtend gereageerd door de nieuwe maatregel van het MOWA (= zoiets als het Ethiopische Kind&Gezin)

Niet leuk dat er al 2 maanden geen beweging is vanuit Toukoul maar wat we wel positief vinden is dat het voor iedereen zo is, niet alleen voor de vlaamse wachtenden.

Maar na stilte komt misschien een heuse storm? Let 's hope!

Wij gaan ervan uit dat wij sowieso nog niet aan de beurt zijn maar een aantal plaatsen opschuiven zou zo leuk zijn!
We hebben nood aan goed nieuws! (of heb ik dat hier al neegeschreven??)

Dus op naar een nieuwe maand met hopelijk veel telefoontjes!

obsessie?

We hebben wat aan de hand, niet alleen met onze Storm maar ook met onze Jebse ;-)

Iedere dag komt hij een paar keer aangelopen, wijzend op zijn armbandje (met zijn naam maar hij doet alsof het een horloge is) en roepend dat het tijd is.

"Mamaaaaa, het is tijd (zelfs met een paniekerig ondertoontje)! Tijd voor mijn yoghurt (wat hij zelfs niet mag door de lactose) en koek en boterham en melk en confituur! Maar geen suiker hé!"

Dat wil dus zeggen dat hij honger heeft en hij het dus tijd vindt om hem iets te geven ;-)

Storm z'n horloge piept om de 2 uur en dan is het dus tijd voor Storm om te prikken om te meten en dan moet hij dus ook iets eten.

En onze Jeppie heeft die gewoonte al overgenomen.
Alleen... Storm moet eten om 8u, 10u, 12u, 14u, 17u en 19u en Jebse komt meestal aangelopen (wijzend dus op zijn ingebeelde horloge) om 9u, 11u, 13u en 15u! We zijn dus de hele godganse dag in de weer met dat eten voor die kadeekes van ons.

Mogen we al spreken van een obsessie ;-)

fotootjes

Nog eens een nieuwe post hier op onze blog.

Wat voor nieuws heb ik nog te melden? Niets eigenlijk, helemaal niets spijtig genoeg!

- Storm z'n diabetes is niet miraculeus verdwenen (noem me onnozel maar iedere dag word ik wakker en hoop ik dat het een droom/nachtmerries was)

- Geen enkele plaatsverschuiving op de Toukoulwachtlijst!
Meerdere mensen hebben ons gevraagd of we onze adoptie nog verderzetten. Ja, we zetten door. Dit was onze droom. Vooraleer we ons kindje bij ons zullen hebben zijn we minstens een jaar of zelfs anderhalf jaar verder. En dan zijn we gewend aan ons nieuw leven.

Dus ja, ondanks de zorgen, het gepieker, denken we ook nog aan dat derde kindje. Het zou zoveel vreugde brengen.

Groetjes vanop plaats 13 maar hopelijk heel binnenkort in de top 10